ONLİNE İŞLEMLER
Perinatoloji (Yüksek Riskli Gebelik), kadın hastalıkları ve doğum ana dalının yan dalıdır. Temel ilgi alanı fetus ve annedir.
Perinatoloji (Yüksek Riskli Gebelik), gebelik sürecinde anne ve bebeğin sağlığı ile ilgilenen bilim dalıdır. Gebelik dönemindeki riskli durumları çeşitli testler ve ultrasonografi incelemeleriyle belirleyerek uygun tedaviyi planlamaktır. Detaylı ultrason muayenesiyle anne karnındaki bebeğin durumu, dış gebelik olasılığı ve bebeğin içinde bulunduğu amniyon suyunun miktarı değerlendirilerek sürecin sağlıklı geçmesine yönelik çalışmalar yürütülmektedir.
Perinatoloji (Yüksek Riskli Gebelik), kadın hastalıkları ve doğum ana dalının yan dalıdır. Temel ilgi alanı fetus ve annedir. Sorunlu gebelikler veya gebelik sırasında yüksek risk oluşumu nedeniyle özelleşmiş bakım ve tedavi gereken durumların uzmanlık alanıdır. Bu alanda uzmanlaşmış kişiler “Perinatoloji Uzmanı” yani “Perinatolog” olarak adlandırılmaktadır.
Perinatoloji uzmanı, gebelikte görülen hipertansiyon (gebelik zehirlenmesi), diyabet (şeker hastalığı) gibi komplikasyonların yanı sıra annenin mevcut hastalıklarına eşlik eden gebeliklerin takibini yapmaktadır.
Çoğul gebelikler, fetal büyüme kısıtlılığı, erken doğum ve tekrarlayan gebelik kaybı gibi durumların yönetimini sağlamaktadır. İleri düzey ultrasonografik taramaları ve kuşkulu durumlarda tanı yöntemlerini uygulamaktadır. Tanıyı koyduktan sonra tedavisi olanaklı olan durumları tedavi etmektedir.
Yüksek riskli gebelik, hamilelik sırasında bazı sağlık sorunlarının olması nedeniyle bebeğin ya da annenin sağlığını tehdit edebilecek olan bir durumdur.
Perinatoloji bölümü, bebeğin ve annenin sağlığının takip edilerek, potansiyel sağlık sorunlarının önlenmesi veya çözülmesi amacıyla gebeler ve yeni doğanlar ile ilgili hizmet vermektedir. Perinatoloji bölümü, aşağıdaki durumlar gibi çeşitli sorunların tanı ve tedavisine yönelik olarak hizmet verir:
Ultrason, ses dalgalarının 20.000 hertz üzerinde bir frekansta (saniyedeki devir) hareket etmesi olarak adlandırılmaktadır.
Doğum öncesi bakımda ultrasonografi, gebeliğin ilk ve ikinci üç ayında fetal anatomik değerlendirmeyi ve anormallikleri tanımlamak için özelleşmiş çalışmaları içerir. Uluslararası ve ulusal dernekler tarafından önerilen standartlara göre yapılan bir ultrasonografi değerlendirmesi fetusun anatomisi, fizyolojisi, gelişimi ve iyilik hali ile ilgili yaşamsal bilgiler sağlamaktadır.
Bu dönemde yapılan ultrasonografinin amacı;
Baş-popo mesafesi (CRL) gebelik yaşının en doğru biyometrik belirleyicisidir. Bu ölçüm, dikkatli yapıldığı takdirde gebelik yaşını 3-5 günlük bir farkla belirler. Gebelik kesesi, transvajinal sonografi ile 5. haftadan itibaren; kalp aktivitesi olan bir embriyo 6. haftadan itibaren güvenilir şekilde görüntülenebilmektedir.
İlk trimester kromozom anomalisi (Down sendromu) taramasının bir parçası olan ense saydamlığı değerlendirmesi ilk trimester ultrason incelemesi yapılan gebeliklerin değerlendirilmesinde büyük öneme sahiptir.
Cilt ile ensenin arkasındaki fetusun omurgasının üzerinde uzanan yumuşak dokunun arasında kalan saydam cilt altı doku alanının en geniş kalınlığıdır. 11-14. haftalar arasında belirli kriterler kullanılarak ölçülür. Ense kalınlığı artışında fetal kromozom anomalileri (Down sendromu) ve kalp anormalliklerini de içeren çeşitli yapısal anomaliler için artmış bir risk vardır.
Standart ultrasonografi muayenesinde anormal bulgular elde edilmişse tarama testi sonucu ya da özgeçmişte anomaliden kuşkulanıldığında hedeflenmiş muayene ile ayrıntılı anatomik değerlendirme yapılmaktadır. Hedeflenmiş muayene deneyimli bir operatör tarafından yapılıp yorumlanmaktadır. Bunlara ek olarak tüm gebelerde bebeğin doğumsal organ kusurlarının tespiti amacıyla uygulanmaktadır.
İkinci üç ay fetal anomali taraması için yapılan sonografinin duyarlılığı gebelik yaşı, annenin vücut yapısı, fetal pozisyon, cihaz özellikleri, muayene tipi, operatörün yeteneği, spesifik anomali gibi faktörlere bağlı olarak değişkenlik göstermektedir.
En sık kullanılan ilk trimester tarama protokolü, sonografik ense saydamlığı (nukal translusensi) ile iki maternal serum belirtecini kombine eder. İkili tarama testi 11 ile 14. haftalar arasında yapılır.
İdeal olarak 15 ile 19. haftalar arasında yapılmaktadır. Fakat 23. haftaya kadar yapılabilmektedir. Down sendromunu saptama oranı %5 yalancı pozitiflikle %75 – 80’dir.
Down sendromu riskini belirlemek için gebeliğin 15 ile 23. haftaları arasında (ideali 15 – 19. haftalar arasında) anne kanında AFP, serbest veya total hCG ve uE3 düzeyleri ölçülür. Down sendromunu saptama oranı %5 yalancı pozitiflikle %60 – 70’dir.
Anne karnında dolaşan bebeğe ait DNA parçalarının, anne kolundan alınan kan örneğinde tespit edilerek bebekteki Down sendromu gibi bazı kromozomal hastalıkların riskinin saptanmasını sağlayan testtir. Annenin, 9. gebelik haftasından itibaren tüm gebelik süresince yapılabilmektedir.