ONLİNE İŞLEMLER
Medipol Pendik Üniversite Hastanesi Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Uzm. Dr. Leyla Ezgi Tüğen, “Çocuklarda pandemi döneminde başlayan enerji patlamalarını hiperaktiviteyle karıştırmayın. Hiperaktivitede yaşıtlarına göre belirgin haraketlilik, çok konuşma, dikkatini toparlamakta zorluk, unutkanlık, dağınıklık, sabırsızlık gibi belirtiler arasında sayılabilir. Okul başarısını da etkileyen hiperaktivite için erken tanı ve tedavide geç kalmamak gerekir” dedi.
Medipol Pendik Üniversite Hastanesi Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Uzm. Dr. Leyla Ezgi Tüğen, pandemi döneminde artış gösteren hiperaktivite şikayetlerine ilişkin açıklamalarda bulundu. COVİD 19 salgını dolayısıyla çocukların arkadaşlarıyla oyun oynayıp koşturmak yerine evde yetişkinlerle vakit geçirdiğini hatırlatan Uzm. Dr. Leyla Ezgi Tüğen, “Çocuk açık alanda, yeşillikte daha özgür bir biçimde hareket ederken, pandemiyle birlikte kısıtlı alanlarda enerjilerini atmaya yöneldi. Evde kalan çocukların bir bölümü TV ve bilgisayar karşısında daha fazla vakit geçirdi. Ekran başında uzun süre geçiren çocuklarda dikkat eksikliği, öğrenme problemleri, sinirlilik ve hiperaktivite gibi sorunlar ortaya çıkabiliyor. Ancak evde hareketliliği artan her çocuk da hiperaktif olarak değerlendirilmemeli” bilgisini verdi.
Hiperaktivite tanısı konulurken çocuğun, pandemi öncesindeki durumunu da göz önünde bulundurması gerektiğini söyleyen Uzm. Dr. Leyla Ezgi Tüğen, “Yaşıtlarına göre belirgin haraketlilik, çok konuşma, derste dikkatini toparlamakta zorluk, unutkanlık, dağınıklık, sabırsızlık gibi belirtiler arasında sayılabilir. Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu tanısı konulabilmesi için bu belirtilerin çocuğun sürekli vakit geçirdiği en az iki ortamda (genellikle ev ve okul olarak düşünebiliriz) olması ve çocuğun hayatında belirgin zorluklara neden olması gerekir. Bizim için de okulun olmaması hem yeni tanı alan hem takipli çocuklarımız için değerlendirmede zorluk yaşamamıza neden oldu” diye belirtti.
Çocukların ruhsal sistemlerinin yetişkinlerden daha hassas olduğunu hatırlatan Tüğen, “Çocuklar bir süre sonra değişebilir. Ancak şunu unutmamalıyız; çocukların yaşadığı hem sosyal ilişkiler, hem aile ilişkileri, hem de akademik açıdan kayıplar çok önemli” uyarısında bulundu.
Çocukların ekran kullanımı olabildiğince uzaklaşması gerektiğini vurgulayan Tüğen, sözlerini şöyle sonlandırdı: “Pandemi döneminde çocuklarda sinirlilik, dikkat eksikliği, kaygı bozukluğu, uyku bozukluğu ve haraketliliğin arttığını birçok çalışmada gösterdi. Sosyal etkileşim ve fiziksel hareket çocukların en temel ihtiyaçlarıdır. Sosyal ihtiyaçların karşılanamıyor olması bu belirtilerin artmasına neden oluyor. Özellikle uzun süre ekran kullanımı ve fiziksel aktivitenin az oluşu hareketliliği arttıran nedenler diyebiliriz. Aileler, tam da bu noktalara yönelik önlem almalı. Çocukların spor yapabilecekleri ve akranlarıyla vakit geçirebilecekleri uygun ortamlar ayarlanmalı.”